Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu 1957 ditandatangani pada 5 Ogos 1957 di King’s House, Kuala Lumpur. Perjanjian ini menjadi asas pembentukan Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu dan merangkumi beberapa perkara utama seperti Raja Berperlembagaan, sistem demokrasi, kewarganegaraan, hak istimewa Melayu, kedudukan agama Islam, dan bahasa Melayu.
Intipati Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu 1957
| Perkara | Huraian |
|---|---|
| Pengamalan Raja Berperlembagaan dan Sistem Demokrasi Berparlimen | – Yang di-Pertuan Agong dipilih secara giliran daripada kalangan Raja-raja Melayu.- Sistem Demokrasi Berparlimen diamalkan dengan pemisahan kuasa. |
| Kewarganegaraan | – Setiap orang yang lahir dalam Persekutuan secara automatik menjadi warganegara.- Memberi hak kewarganegaraan kepada semua kaum melalui prinsip jus soli. |
| Kedudukan Istimewa Orang Melayu dan Kepentingan Sah Kaum Lain | – Memastikan kedudukan istimewa orang Melayu dilindungi.- Hak kaum lain turut dipelihara, khususnya dalam aspek ekonomi dan pendidikan. |
| Kedudukan Agama Islam | – Islam diiktiraf sebagai agama Persekutuan.- Kebebasan beragama dijamin untuk semua rakyat. |
| Kedudukan Bahasa Melayu | – Bahasa Melayu diiktiraf sebagai bahasa kebangsaan.- Bahasa lain boleh digunakan dalam konteks peribadi dan budaya. |
Kesimpulan
Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu 1957 merupakan asas kepada kestabilan dan keharmonian negara. Ia berjaya mengimbangi antara hak Raja-raja Melayu, hak istimewa orang Melayu, dan kepentingan kaum lain, seterusnya memastikan pembentukan sebuah negara yang berdaulat dan bersatu.
Nota lain :
Leave a Reply